در سال 1389 استاندارد ملی ایران به شماره 12753 برای این محصول تدوین شد و مقرر گردید به صورت تشویقی تولید کنندگانی که راغب هستند این استاندارد را اخذ نمایند ، امّا در سال 1390 طبق طرح تجا این استاندارد به صورت اجباری اعلام شده و کلیه تولید کنندگان موظف به اخذ آن شدند ، لذا از آنجا که این صنعت در ایران نوپا بوده تدوین اولین ویرایش استاندارد که با هدف تشویق تولید کنندگان در اخذ آن بود همراه با نواقصی بود .
موارد نقص استاندارد در سال 1392 در انجمن کنترل کیفی اصفهان توسط شرکت آتی لوله سپاهان (نیوپایپ) اعلام و درخواست اصلاح این استاندارد مطرح گردید و بر این اساس استاندارد لوله های چند لایه اصلاح و در اسفند ماه 1394 تصویب و از اواسط سال 1395 اجرایی گردید .
در این استاندارد که در بخشهای ذیل منتشر شده است .
یک : اصول کلی
دو : لوله ها
سه : اتصالات
پنج : همخوانی مجموعه لوله و اتصال با شرایط کاربری
هفت : ارزیابی انطباق
نکات بسیار مهمی جهت مهندسین ناظر ، مجریان و پیمانکاران وجود دارد که اشراف اطلاعاتی بر آن واجب بوده و نقض آن میتواند برای نامبردگان ایجاد مشکل و دردسر نماید .
در اینجا به یکی از موارد بسیار مهم در این استاندارد که کلاس کاربری یا رده کاربری می باشد می پردازیم .
بر اساس جدول طبقه بندی شرایط کاربری قسمت اول این استاندارد، کلاس کاربری لوله های پلیمری جهت آبرسانی داخل ساختمان به 4 رده 1 ، 2 ، 4 ، 5 تقسیم می شود .
در این جدول سه دما تعریف می گردد تحت عنوان دمای طراحی ، دمای ماکزیمم و دمای تخریب.
طبق رده بندی جدول شرایط کاری کلاس کاربری یک ، جهت آب حداکثر 60 درجه سانتیگراد طراحی شده است لذا بر این اساس استفاده از لوله های پلیمری با کلاس کاربری یک ، جهت سیستم تاسیسات (گرمایش از کف ، پکیج – رادیاتور دما بالا) نمی توان استفاده نمود . در این رده بندی کلاس 5 دارای بالاترین شرایط تحمل حرارتی در بلند مدت یعنی 80 درجه سانتیگراد می باشد .
بنابراین نظارت بر نحوه مصرف این لوله ها بسیار مهم بوده و کلیه مهندسین ناظر و مجریان باید بر این مطالب تسلط کامل داشته باشند .
جهت سهولت در کنترل و اجرا رده کاربری یا کلاس کاربری جزو الزامات چاپ جهت اطلاع رسانی به مشتریان می باشد که هر تولید کننده موظف است بر روی هر یک متر محصول آنرا چاپ نماید .
سید وحید شریعت
مدیر اجرایی و مدیر کنترل کیفیت شرکت آتی لوله سپاهان